Een week na Pasen komen we wat tot bezinning. Het blijft natuurlijk een ongelooflijk bijzonder verhaal, dat Jezus zich na zijn dood weer heeft laten zien aan zijn leerlingen. Je kunt blijven hangen bij de feiten. Waar gebeurd of niet waar gebeurd. Maar wat doet het met ons? Het heeft Paulus’ leven in elk geval op zijn kop gezet. Zou het ook met ons kunnen gebeuren, dat we niet stil blijven staan bij de feiten van deze wereld, maar hoop krijgen op een ongelooflijke, maar toch haalbare toekomst, omdat we erin geloven?
